Tam da bugündü; hayatım başladı, hayatım bitti. Ne yarını
düşündüm, ne de dünü unuttum. Zamanı çek çıkar hayatından elinde bir tablo
kalır sadece. Kimi zaman bakıp hüzünlenirsin kimi zaman neşeni yerine getirecek
tek şeydir. Büyümedin hiç ya da hiç çocuk olmadın, hiç kimse giremedi hayatına
senden başka, ya da kimseyi çıkartamadın.
Tam da bugündü; eskiyle yeni birbirine karıştı. Bilemedin
söylemen gereken kelimeleri, zamanın anlamını kestiremedin çünkü. Değişkendi
herşey, kişiler, yerler, olaylar ya da hep aynıydı hayatın. Hislerini anlayamadın,
sevindin mi üzüldün mü anlatamadın, neydi bu duygu?
Tam da bugündü; çünkü bütün günler aynıydı. Aslında tek bir
gün vardı hayatında. Yaşanan onca şey hepsi bir güne sığmıştı. Uzun bir gündü
hayatın ve o gün tam da bugündü.
